ΚΥΡΙΑΚΗ 24/2

Μια πρωινή βόλτα στο δάσος

Πρωινό ξύπνημα στις 7:00.

Ο ήλιος μόλις έβγαινε από το Αιγαίο αποκαλύπτοντας τις Βόρειες Σποράδες και λούζοντας με το φως του τους πέτρινους τοίχους του Ξενώνα.

Ντύνομαι στα γρήγορα, παίρνω το ραβδί μου και ξεκινάω την ανάβαση στο κοντινό μας μονοπάτι, δίπλα στη ρεματιά.

Τα ανθισμένα μαρουλάκια (primoula) ξεπροβάλουν τα λευκά λουλουδάκια τους ανάμεσα στα ξερά φύλλα της καστανιάς.

Ακούω τα νερά από τα δυο ρυάκια να κατηφορίζουν προς τη θάλασσα και συνεχίζω να ανεβαίνω το λιθόστρωτο καλντερίμι.

Δυο κοτσύφια πετάγονται από τα γυμνά κλαριά της καστανιάς για να κρυφτούν λίγο πιο κάτω.

Περνάω το γεφυράκι και πιο πάνω δυο πρίμουλες έχουν απλώσει τα μωβ λουλούδια τους, ανάμεσα στις πέτρες του μονοπατιού, σημάδι ότι η Άνοιξη πλησιάζει.

Ανεβαίνω πιο ψηλά, γυρνάω προς την ανατολή, ανοίγω τα χέρια μου, ανοίγω τα αυτιά μου, ανοίγω τα μάτια μου και καλωσορίζω μέσα στο δάσος την πρώτη ημέρα των 48 μου χρόνων.